SINOV (1 qism) Bahrom yoshligidan aqlli bola bo`lib ulg`aydi. U huquq sohasiga qiziqar, sud ishi bilan bog`liq kinolarni miriqib tomosha qilardi. Maktabni a`lo baholar bilan tugatgach, oliy o`quv yurtiga imtihon topshirish maqsadida poytaxtga yo`l oldi. Kirish anchagina qiyin bo`lsa ham yaxshi niyat bilan Yuridik institutiga hujjat topshirdi. Nihoyat niyatiga yetdi hisob, endi test sinovi javoblarini kutish qoldi. Ko`ngli sezib turibdi: o`qishga kiradi! Kutilgan kun etib keldi. Bahrom shartnoma bilan o`qishga qabul qilinganini ko`rib, o`zida yo`q quvonib ketdi. Mayli-da, odamlar shunga ham ilingani yo`q… - Ayajon, dadajon, meni tabriklang, o`qishga kirdim! Sharifa xola o`g`lini quchoqlab, peshonasidan o`pdi: - Tabriklayman o`g`lim, boshing toshdan bo`lsin. - Barakalla, ota o`g`il! - o`g`lini quchoqlab bag`riga bosdi Bahodir aka. - Faqat shartnoma asosida, dada… - Bo`laveradi, shunisiga ham shukur. Eng asosiysi - kiribsan-ku, o`g`lim! Bu institutga kirish deganlari oson ish emas. O`sha kuni ularning xursandchiliklari to`yga aylanib ketdi. Otasi Bahodir aka qo`y etaklab chiqib so`ydi. Uch-to`rt kun davomida uylaridan odam arimadi. Har kuni Bahromning o`rtoqlari kelib uni tabriklashar edi. Bu quvonchga ayrim do`stlari havas, ayrimlari xasad bilan qarab chiqib ketardilar. Shunday katta joylarga o`qishga kiribsan, tabriklaymiz, o`rtoq. Katta odam bo`lib ketsang, bizni unutib yuborma, ishqilib, - dedi maktab paytida yaxshi chiqisha olmaydigan sinfdoshlaridan biri soxta samimiylik bilan. Shu tariqa bir hafta davomida goh u, goh bu o`rtog`i kelib Bahromni xursandchilik bilan qutlardi. Shunday bo`lsa ham uning ko`ngli g`ash edi. Chunki, yoshligidan birga katta bo`lgan chin do`sti O`tkirdan darak yo`q. U tijorat ishi bilan chet elga ketgan ekan. Ikki-uch oydan keyin kelib qolarmish. Sentyabr oyi yaqinlashib, o`quv yurtlarida darslar boshlandi. Bahrom ota- onasidan oq fotiha olib Toshkentga jo`nab ketdi. U poytaxtga kelib, yotoqxonaga joylashdi. O`zi bilan tengdosh bolalar bilan tanishdi. Dastlabki kunlarda uni bir oz hayajon bosdi, so`ng hammasi iziga tushib ketdi. Talabalikka o`rganib qoldi. Bir kuni dars tugaganidan so`ng, yotoqxonada dars qilib o`tirsa, navbatchi kelib: - Birinchi bosqichdagi Usmonov Bahrommisiz? - Ha. - Sizni so`rab kelishdi. O`tkir chet eldan qaytgach, Bahromning o`qishga kirganligini eshitdi. Uyiga borganida ko`risha olmagani uchun o`zi Toshkentga kelgan edi. - Sudya janoblari, qalaysan endi, - deya xazillashib quchoq ochdi O`tkir. - Ishlaring yaxshimi, do`stim, - kulimsirab so`rashdi Bahrom. - Rahmat, tuzuk. - Yur, yaxshisi, biror holiroq joyda o`tirib gaplashamiz, - dedi O`tkir Bahromning yelkasidan quchib. Ular oliygohga yaqin bo`lgan kafeda anchagacha suhbatlashib o`tirishdi.- Mayli, do`stim, sening ham vaqtingni olmay, - dedi O`tkir o`rnidan turib. - Bo`pti, O`tkir… Ta`tilda borganimda gaplasharmiz, - Bahrom do`stini kuzatib qo`ydi. … Kunlar tez o`tib, sessiyalar boshlanib ketdi. Imtihonlar tugab, uyga ketishga ruxsat berildi. Bahrom uyga bormaslikka qaror qildi, negaki, yaqinda yana shartnoma pulini to`laydigan vaqt keladi. Ota-onasi buni qiynalib qolishmasin deb, uyidagilarga yordam bermoqchi bo`ldi. Uyiga xat yozib, ta`tilda bora olmasligini aytdi. Bahrom biror ish topish uchun bozorga yo`l oldi. Darvoza oldidagi avtomobil to`xtash joyida nima qilishini bilmay to`xtab qoldi. Shu payt qop-qora "MERCEDES"dan tushgan o`ziga bino qo`ygan yigit Bahromning oldiga keldi. - Ukam, stoyankachimisan? - Yo`g`e, aka… - Bu o`rtada mashina yuvadigan bolalardan yo`qmi? Bahrom o`ylab qoldi: "Shu mashinani o`zim yuvib bersam-chi?!" - Siz bozor qilib chiqavering, men ungacha yuvib qo`yaman, - dedi shosha-pisha yigitga qarab. - Xorosho, tozalab yuvgin, ukam, - u shunday degancha bozorga kirib ketdi. Bahrom yugurib bozorga kirib, ikki quloch doka, mochalka, sovun, poroshok va chelak bilan qaytib chiqdi. Elkasidagi sport sumkasini bir chetga qo`yib, ishga tushib ketdi. Mashina yangidek bo`lib qoldi. Bozordan qaytgan mashinaning egasi yuklarini bagajga joylagach, mashinani aylanib, tozaligini tekshirdi. - Yaxshi, ukam, zo`r, - deb cho`ntagidan anchagina pul olib uzatdi. - Rahmat. Bahrom pulni changallagancha uzoqlashayotgan mashina orqasidan qarab qoldi. - Bo`shmisan, jiyan? Bahrom ovoz kelgan tomonga qaradi. Yoshi kattaroq kishi unga qarab turardi. - Bozor qilib chiqqunimcha shu "arava"ni yuvib qo`y, - dedi u qizil "Tiko"ga ishora qilib. - Bo`pti, amaki, - dedi Bahrom quvonib. Shunday qilib, kechgacha anchagina mashinani "moyka"dan chiqardi. Bozor tarqagach, narsalarini yig`ishtirdi. Pullarini sanagan edi, o`zi o`ylaganidan ham ko`proq ekan. Quvonganidan ko`zlariga yosh qalqidi. Bu uning peshona teri evaziga erishgan pullari edi. Bahrom bir xonadondan ijaraga turish uchun joy topdi.