SINOV (2 qism) U kursning eng oldi talabalaridan edi. Boshqalar kabi kiyinib, katta-katta pul sovurmasa ham, bilimi, aql-zakovati tufayli hamma uni hurmat qilardi. Kunlar o`tib, u ota- onasini juda sog`indi. Vaqtini asosan dars tayyorlash, kitob o`qish bilan o`tkazardi. Ko`z ochib yumguncha yana imtihonlar boshlandi. Bahrom birinchilardan bo`lib reyting daftarchasini a`loga yopdi. Endi uyiga ketishi mumkin edi: qishlog`iga yo`l oldi. - Assalomu alaykum, ayajon, - darvozadan kira solib, onasi tomon otildi Bahrom. - Voy bo`ylaringdan aylanay, o`g`lim, keldingmi?! Kutaverib ko`zlarimiz to`rt bo`ldi-ku! O`sha kuni Bahrom o`qish taassurotlarini ota-onasiga gapirib berib, kunni kech qildi. Ertasiga do`sti O`tkirnikiga bordi. Ular uzoq suhbatlashdilar. Kechki payt O`tkirnikidan chiqib, uyiga qaytdi. Qishloq choyxonasida qo`shni mahalladagi bolalar bazm qilishayotganini ko`rdi. Ularni Bahrom negadir xushlamas edi. Shuning uchun ko`rmaganga olib o`tib ketmoqchi bo`lgandi, ulardan biri gap qotdi: - O`-h-o`-o`, katta odamlar bizlarni tanimay qolishibdi-da?! Bahrom choyxonaga burilishga majbur bo`ldi. - Kechirasizlar yigitlar, xayol bilan bo`lib ko`rmay qolibman, - dedi Bahrom xijolatomuz ular bilan so`rashayotib. - Toshkentga borib xayolparast bo`lib qoldingizmi?! Yoki biror qiz xayolingizni olib qochdimi? Bir ozdan so`ng Bahrom ketishga chog`landi. Yigitlar uni qo`yib yuborishmadi. - Qayoqqa ketasan? Axir shundoq katta shahardan kelsang-u, biz tuzukroq mehmon qilolmasak, bu nima degani?! Bir oz vaqt o`tib oshni suzishdi. Yigit ular bilan birga osh edi. Albatta odatdagidek aroq ham ochishdi. Bahromga ham quyib uzatdilar. U ichmadi. - Ol endi, o`g`il bola, yo bizni nazaringga ilmayapsanmi? Bahrom ichishga majbur bo`ldi. Keyin ikkinchi piyola, uchinchi… Oshdan so`ng o`yin boshlandi. - Senga ham qarta suzaymi? - dedi ulardan biri. - … - O`ynaysanmi, erkak, - deya qistadi yana biri. - Qo`yinglar, qo`rqayapti. "Nima? Men qo`rqyapmanmi? O`ynash qanaqa bo`lishini hozir ularga ko`rsatib qo`yaman", deb o`yladi Bahrom sarxush ko`zlarini suzib: - O`ynayman. Suz! Avvaliga Bahromning omadi yurishib, anchagina pul yutdi. Keyinchalik ishi chappasiga keta boshladi. Puli tugab, egnidagi charm kostyumini ham tikdi. Uni ham yutqazgach, qarzga o`ynay boshladi. Ellik, yuz, ikki yuz, uch yuz ellik, olti yuz… - Yigit, bo`lar endi. Hali bu yog`ini to`lash bor, - dedi davradagilardan biri Bahromning elkasidan turtib. - Qancha qarz bo`ldim? - Unchalik ko`p emas. Bir million xolos. - Nima??? - Ertaga pul shu erda bo`lsin. Keyin o`pkalab yurma. Bahromning boshi bir narsaga qattiq urilgandek bo`ldi. Kayfi tarqab, o`ziga keldi. Endi nima qiladi? Otasidan bir yillik shartnoma pulini olsa ham etmaydi-ku. U tosh yo`lda gandiraklab ketar ekan, qayoqqa borishini, nima qilishini bilmasdi. Shu payt orqasiga berilgan qattiq zarbdan yuztuban yiqildi. Uni mashina urib yuborgan edi. Haydovchi kabinadan tushib, Bahromning yoniga keldi. - Bahrom?!. Bu senmisan! Qattiq lat yemadingmi? Bu O`tkir edi. Uni mashinasiga o`tirg`izib, o`z uyiga olib keldi. Bahrom bir oz o`ziga kelganidan so`ng do`stiga nimalar bo`lganini aytib berdi. - Shunaqa gaplar, do`stim. Endi o`qimayman, qarzimni to`lashim kerak. Keyin Toshkentga ketaman. Bir kunim o`tar. O`tkir indamay o`rnidan turib qo`shni xonaga kirib ketdi va pul ko`tarib chiqdi. - Sen siqilma, do`stim. Mana bu bir million, borib qarzingni to`laymiz. Mana buni berib, kostyumingni ol… Seni bu ahvolda tashlab qo`yolmayman- ku! Bahrom hayron bo`lib O`tkirga tikildi. - Shuncha pulni qachon qaytarishim kerak? - Nimalar deyapsan? Do`stligimiz hurmati, buni qarz deb o`ylama. Sen o`qishing kerak. Yiqilgan payting suyamagan do`st - do`st emas. Bahrom yig`lab O`tkirni quchoqladi. U tinimsiz rahmat aytardi… Oradan yillar o`tdi. * * * - Davlatov, tushlikka chiqasizmi? - Shoshmang, janob tergovchi, mana bu ish bir oz chalkash ekan, - dedi Bahrom Davlatov ishdan boshini ko`tarmay. - O`zingizning ishlaringiz qalay? Giyohvandlikning tomiriga bolta urishda charchamayapsizmi? - Ha… Lekin meni ham bir- ikkita ish o`ylantirib qo`ygan. Bilsangiz, vodiyda O`tkir boyvachcha degan millioner bor edi. Yaqindan buyon qo`l ostidagi firma, magazinlarini sotyapti ekan. U ham giyohvandlikka aralashib qolgan deyishdi. Kecha oxirgi qolgan birgina do`konini ham kim oshdi savdosiga qo`yibdi. Shu boyvachchani "ilintirgan" narkobizneschilarni topishim kerak. - O`tkir?!. Bahrom sapchib o`rnidan turib ketdi. - Nima, siz uni taniysizmi? - Ha. Sizdan iltimos, shu ishni menga topshiring. O`zim shug`ullanmoqchiman. - Yaxshi, hoziroq topshirishim mumkin. Bahrom Davlatov tergovchilardan kerakli ma`lumotlarni olgach, shoshilinch tarzda vodiyga yo`l oldi. U qishlog`iga kirib borganda kech tushib qolgandi. Ota-onasi og`lini ko`rib quvonib ketishdi.